AH KEŞKE...

Zülkarneyn Aleyhisselam ordusuyla gece yolda giderken, ordusuna “ayağınıza takılan şeyleri toplayın” diye emir verir. Ordu bu emri duyunca içlerinden bir grup;

-Çok yürüdük, çok yorgunuz. Gece vakti bir de ayağımızı takılan şeyleri toplayarak boşuna ağırlık mı yapacağız. Hiçbir şey toplamayalım, diyerek hiçbir şey toplamazlar.


İkinci grup ise;

-Mâdem komutanımız emretti, birazcık toplayalım, emre muhalefet etmeyelim. Zîra ordunun komutanına itaat etmek gerekir.” diyerek az bir şey toplarlar.

Üçüncü grup ise;

-Komutanımız bir şeyi boşuna emretmez. Muhakkak bildiği bir şey vardır. Bir hikmete mebnîdir” diyerek bütün abalarını ağzına kadar doldururlar.

Sabah olduğunda bir de bakarlar ki, bir altın madeninden geçmişler ve ayaklarına değen şeyler altınmış. Bunu anlayınca;

Hiç almayan birinci grup;

-Ah niçin almadık! Nasıl dinlemedik komutanımızın sözünü. Keşke alsaydık! Bir tane bari alsaydık, diyerek pişman olurlar.

Az alan ikinci grup;

-Ah ne olaydı da biraz daha fazla alsaydık. Ceplerimizi, abalarımızı hınca hınç doldursaydık” diye sitem ederler kendilerine.

Çok alan üçüncü grup;

-Keşke gereksiz, lüzumu olmayan eşyaları atsaydık, daha çok toplasaydık. Her şeyimizi doldursaydık, daha fazla alsaydık” diyerek, fazla almalarına rağmen üzülürler.

İşte misalde olduğu gibi, ahirette bütün insanlar bunun gibi ağıtlarda bulunacaklar.

Kâfir olan;

- Keşke iman etseydik, keşke inansaydık da hiç olmasa Cehenneme girdikten sonra iman etmemiz sonucunda Cennete girseydik, ebedi cehennemden kurtulsaydık,

Mümin, fakat az sevabı olan;

-Keşke biraz daha sevap işleseydim de, biraz daha ikrama mazhar olsaydım.

Mümin, çok sevabı olan ise;

-Ah keşke makamımı biraz daha yükseltecek bir vakit namaz daha kılsaydım, biraz daha fazla sadaka verseydim,oruç tutsaydım, biraz daha sevap işleyecek ameller yapsaydım... diyeceklerdir.